Over de vraag wie verantwoordelijk is voor het "ontwerp" in contracten waarbij de UAV-GC 2005 van toepassing zijn, bestaat nog altijd veel onduidelijkheid.
Het feit dat onder toepassing van de UAV-GC 2005, zowel het ontwerp als de uitvoering bij de aannemer wordt neergelegd, leidt vaak tot misvattingen. Zo zijn partijen veelal in de veronderstelling, dat daarmee de gehele ontwerpverantwoordelijkheid bij de aannemer komt te liggen. Maar in hoeverre is dat ook zo?
Overgang ontwerpverantwoordelijkheid
In een uitspraak van de Raad van Arbitrage voor de Bouw (6 februari 2017, no. 35.620) wordt de hiervoor vermelde veronderstelling bevestigd. Door arbiters wordt geoordeeld, dat de aannemer geacht wordt het ontwerp van de opdrachtgever te aanvaarden zodat het risico voor het ontwerp daarmee ook overgaat op de aannemer.
Deze uitspraak is op veel kritiek gestuit. Het uitgangspunt van de arbiters suggereert namelijk dat sprake zou zijn van een overgang van de ontwerpverantwoordelijkheid van de opdrachtgever naar de aannemer. De systematiek van de UAV-GC 2005 sluit hier niet op aan. Daaruit volgt immers, dat de opdrachtgever de verantwoordelijkheid draagt voor de door haar opgestelde en ter beschikking gestelde informatie (paragraaf 3 lid 2 en lid 3 UAV-GC 2005). Op de aannemer rust op haar beurt een waarschuwingsplicht om te wijzen op klaarblijkelijke fouten of gebreken.
Uitgangspunt UAV-GC
In een recente uitspraak van de Raad van Arbitrage voor de Bouw (16 februari 2018, no. 35.734), is het hiervoor aangehaalde uitgangspunt gecorrigeerd. Arbiters geven aan dat de stelling dat de volledige ontwerpverantwoordelijkheid zou overgaan op de aannemer, onjuist is. Het overnemen van het ontwerprisico door de aannemer is apert in strijd met de uitgangspunten van de UAV-GC, aldus arbiters. De aannemer is enkel verantwoordelijk voor de specifiek aan haar opgedragen ontwerpwerkzaamheden. De opdrachtgever blijft dus verantwoordelijk voor de door en namens haar opgestelde ontwerpdocumenten (waarbij de aannemer wel zal moeten waarschuwen voor eventuele klaarblijkelijke fouten en/of gebreken).
Kortom, het feit dat sprake is van een geïntegreerd contract (ontwerp en uitvoering) betekent nog niet dat op grond daarvan de volledige ontwerpverantwoordelijkheid bij de aannemer ligt. Wie waarvoor verantwoordelijk is, zal dus afhangen van de mate waarin het ontwerp van de opdrachtgever afkomstig is, dan wel het opstellen van ontwerpdocumenten is opgedragen aan de aannemer.
Over de vraag wie verantwoordelijk is voor het "ontwerp" in contracten waarbij de UAV-GC 2005 van toepassing zijn, bestaat nog altijd veel onduidelijkheid.
Het feit dat onder toepassing van de UAV-GC 2005, zowel het ontwerp als de uitvoering bij de aannemer wordt neergelegd, leidt vaak tot misvattingen. Zo zijn partijen veelal in de veronderstelling, dat daarmee de gehele ontwerpverantwoordelijkheid bij de aannemer komt te liggen. Maar in hoeverre is dat ook zo?
Overgang ontwerpverantwoordelijkheid
In een uitspraak van de Raad van Arbitrage voor de Bouw (6 februari 2017, no. 35.620) wordt de hiervoor vermelde veronderstelling bevestigd. Door arbiters wordt geoordeeld, dat de aannemer geacht wordt het ontwerp van de opdrachtgever te aanvaarden zodat het risico voor het ontwerp daarmee ook overgaat op de aannemer.
Deze uitspraak is op veel kritiek gestuit. Het uitgangspunt van de arbiters suggereert namelijk dat sprake zou zijn van een overgang van de ontwerpverantwoordelijkheid van de opdrachtgever naar de aannemer. De systematiek van de UAV-GC 2005 sluit hier niet op aan. Daaruit volgt immers, dat de opdrachtgever de verantwoordelijkheid draagt voor de door haar opgestelde en ter beschikking gestelde informatie (paragraaf 3 lid 2 en lid 3 UAV-GC 2005). Op de aannemer rust op haar beurt een waarschuwingsplicht om te wijzen op klaarblijkelijke fouten of gebreken.
Uitgangspunt UAV-GC
In een recente uitspraak van de Raad van Arbitrage voor de Bouw (16 februari 2018, no. 35.734), is het hiervoor aangehaalde uitgangspunt gecorrigeerd. Arbiters geven aan dat de stelling dat de volledige ontwerpverantwoordelijkheid zou overgaan op de aannemer, onjuist is. Het overnemen van het ontwerprisico door de aannemer is apert in strijd met de uitgangspunten van de UAV-GC, aldus arbiters. De aannemer is enkel verantwoordelijk voor de specifiek aan haar opgedragen ontwerpwerkzaamheden. De opdrachtgever blijft dus verantwoordelijk voor de door en namens haar opgestelde ontwerpdocumenten (waarbij de aannemer wel zal moeten waarschuwen voor eventuele klaarblijkelijke fouten en/of gebreken).
Kortom, het feit dat sprake is van een geïntegreerd contract (ontwerp en uitvoering) betekent nog niet dat op grond daarvan de volledige ontwerpverantwoordelijkheid bij de aannemer ligt. Wie waarvoor verantwoordelijk is, zal dus afhangen van de mate waarin het ontwerp van de opdrachtgever afkomstig is, dan wel het opstellen van ontwerpdocumenten is opgedragen aan de aannemer.