Het kost zorgverzekeraars veel tijd en geld om fraude te onderzoeken en vast te stellen. Om maar te zwijgen van het terugvorderen van ten onrechte aan de zorgaanbieder betaalde bedragen. Een vonnis van de voorzieningenrechter van de rechtbank Rotterdam van 4 januari 2017 lijkt echter de verhaalsmogelijkheden voor de zorgverzekeraar te vergroten. Hoewel het een zaak betreft uit de gemeentepraktijk, lenen de overwegingen van de voorzieningenrechter zich ook voor toepassing in fraudezaken van zorgverzekeraars.

Conservatoir beslag
Aanleiding voor het vonnis was het volgende. De gemeente Rotterdam kwam erachter dat zij een aannemer bijna 8 miljoen had betaald, terwijl er slechts voor 270.000 aan werkzaamheden was verricht. Voor het verhalen van haar vordering had de gemeente conservatoir beslag gelegd op de bankrekening van de aannemer. Die bleek op het moment van de beslaglegging tevens een negatief eigen vermogen te hebben. Daarop vorderde de gemeente inzage in de bankrekeningafschriften over een periode van 4 jaar.

Vonnis voorzieningenrechter
Hoewel de voorzieningenrechter in het vonnis vooropstelt dat een zuiver verhaalbelang niet snel tot een inzagerecht in bankrekeningafschriften leidt, wijst hij de vordering toch toe. Het oordeel is als volgt onderbouwd:

• de gemeente had de gestelde fraude uitvoerig onderbouwd, onder meer aan de hand van twee rapporten naar aanleiding van fraudeonderzoeken;
• de gemeente bij de aanpak van fraude in het algemeen, maar juist ook bij misbruik van publieke middelen, een algemeen belang vertegenwoordigt en
• de gegevens mede kunnen dienen ter staving van de vordering van de gemeente.

Wettelijke taak zorgverzekeraars
De genoemde argumenten lenen zich wat mij betreft ook voor zorgverzekeraars in hun verhaalstrijd. Ten eerste zal de zorgverzekeraar naar aanleiding van het uitgevoerde fraudeonderzoek doorgaans in staat zijn om de fraude goed te onderbouwen. Naar aanleiding van het fraudeonderzoek worden doorgaans immers uitvoerige rapporten opgesteld waaruit de bevindingen van het onderzoek blijken.

Bovendien kan gesteld worden dat ook een zorgverzekeraar, mede gelet op haar wettelijke taak en het feit dat de gelden van de zorgverzekeraar deels gefinancierd zijn met publieke middelen, bij de aanpak van fraude een algemeen belang vertegenwoordigt.

En tot slot; bankrekeningafschriften kunnen dienen als nadere onderbouwing van de op fraude gebaseerde vordering van de zorgverzekeraar.

Kortom, het vonnis biedt zorgverzekeraars perspectief bij het uitvoeren van hun wettelijke taak om ten onrechte aan de zorgaanbieder betaalde bedragen terug te vorderen.

Juridisch advies, bijstand van een advocaat of meer informatie?

Heeft u vragen naar aanleiding van dit blog? Neem dan contact op met Dennis van Tilborg.